مداخله آموزشی مبتنی بر تئوری رفتار برنامه ریزی شده بر انجام خودآزمایی پستان در زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی

اهداف: معاینه ماهیانه پستان یکی از راههای تشخیص زودرس سرطان پستان است. بر این اساس مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان تاثیر آموزش مبتنی بر تئوری رفتار برنامه ریزی شده در ارتقاء خودآزمایی  پستان زنان شهر گناباد انجام شد. مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر یک کارآزمایی در عرصه  است که تعداد 140 زن متاهل 49-20 ساله شهر گناباد به تصادف در دو گروه آزمون و شاهد قرار گرفتند. نیازهای آموزشی استخراج و برنامه آموزشی تدوین و در 5 جلسه ارائه گردید. رفتار خودآزمایی  پستان با استفاده از سازه های تئوری رفتار برنامه ریزی شده قبل، بلافاصله و3 ماه بعد از آموزش بررسی شد. داده ها با نرم افزار IBMSPSS  نسخه 20 و با استفاده از آزمون های آنالیز واریانس با تکرار مشاهدات، تی استودنت و تحلیل واریانس چند متغیره در سطح معنی داری 05/0 تجزیه وتحلیل شد. یافته‌ها: میانگین سنی نمونه ها 69/6±27/37 سال بود. پس از مداخله، میانگین نمره مهارت خودآزمایی از 89/17 به 26/18  افزایش یافت و میانگین امتیازات سازه های تئوری در گروه مداخله به صورت معنی داری افزایش یافت (001/0>p) و تداوم اثر مداخله آموزشی 3 ماه بعد نیز قابل مشاهده است. ولی این تغییرات در گروه شاهد معنی دار نبود (05/0<p). نتیجه‌گیری: مطالعه حاضر نشان داد مداخله آموزشی مبتنی بر تئوری رفتار برنامه ریزی شده در ارتقاء رفتار خودآزمایی پستان موثر است. بنابراین توصیه می شود به منظور ارتقاء خودآزمایی  پستان ، مداخلات آموزشی به طور اختصاصی و منطبق با سازه های تئوری رفتار برنامه ریزی شده ارائه شود.